Op bezoek in de klas!

Deze twee weken zijn Clarine en ik op bezoek in de proeftuinen: vorige week vrijdag waren we op locatie Karrepad en morgen gaan we naar De Kleine Wereld. Het is leuk te zien hoe de nieuwe situatie door iedereen wordt ervaren. De kinderen lijken het in ieder geval erg naar hun zin te hebben: in de grote ruimte op de BSO wordt hard gewerkt. Sommige kinderen zitten aan tafel, waar ze onder begeleiding van pedagogisch medewerkers Nieta en Simone kunnen knippen, plakken of kleien. Andere kinderen spelen in één van de vele hoeken: er is een prachtige poppenhoek, een hoek met zachte matten waar gestoeid mag worden (dat laten ze zich geen twee keer zeggen!), een hoek met boerderijdieren, schilderspullen. Er worden treinen gebouwd (‘om een brug te maken moet je eerst zo’n stukje hebben’) en ‘gepicknickt’ met juf Laurien. Toch is het niet chaotisch: er heerst een opgewekte en energieke maar ook geconcentreerde sfeer. Vrijwel alle kinderen hebben een plekje gevonden waar ze al spelend op zeer hoog niveau aan het leren zijn. Ze ontdekken de wereld en delen dat met elkaar. 

 'Picknicken' met juf Laurien

Er zijn vier volwassenen aanwezig: een juf, haar stagiaire en twee pedagogisch medewerkers. Daardoor kunnen rond tien uur twee aparte kringen gevormd worden: een rustmoment voor zowel de begeleiders als de kinderen. Om de aandacht van de kinderen te krijgen en het opruimen op te starten, zingen de begeleiders een liedje. De kinderen die het liedje kennen zingen mee, de anderen laten in ieder geval hun handen zien: Tien tien tien, laat al je vingers zien. Nu niet lopen, nu niet praten, houd de juffrouw in de gaten. Tien tien tien, laat al je vingers zien. Pm’er Nieta en de stagiaire (wier naam ik – o jee – niet heb gevraagd) vormen in de achterste ruimte met ongeveer de helft van de kinderen een kring met zowel driejarige kinderen als kleuters. De deur gaat dicht en in de voorruimte leiden juf Laurien en Pm’er Simone de kring. Van te voren is afgesproken welke activiteiten ze gaan uitvoeren: liedjes zingen over het voorjaar, met bijbehorende bewegingen. Het is zichtbaar dat de kinderen het prettig vinden even rustig met elkaar samen te zijn. Sommige kinderen storten zich vol op de liedjes en de bewegingen en vinden het leuk te laten zien hoe goed zij dat al kunnen, andere kinderen kijken iets meer de kat uit de boom. Vaak voelen ze zich de tweede of derde keer dat het liedje gezongen wordt veilig genoeg om mee te doen. En dat is prima! Zij geven het tempo aan.

Na de kring komen alle kinderen weer samen om te gaan eten. De tassen worden uitgedeeld en samen wordt gezongen: Knor knor knor, wat hoor ik in mijn buik? Mijn buik die vraagt een boterham, melk of fruit. Diedel diedel duit, eet meer fruit. Appels en peren, noten en kersen, kersen en citroen, dat moet je doen! Direct gevolgd door: Smakelijk eten, smakelijk drinken, hap hap hap, slok slok slok. Dat zal lekker smaken, dat zal lekker smaken, eet maar op, drink maar op. Daarna is het echte eetmoment ingeluid: alle kinderen eten wat fruit of een broodje en drinken iets lekkers. Wij vertrekken met een tevreden gevoel: wat gaat er al veel goed! Natuurlijk moeten we over een aantal zaken nog heel goed nadenken: hoe kan de ruimte bijvoorbeeld overzichtelijker en netter worden? Hoe kunnen we ervoor zorgen dat iedereen zich daar echt thuis gaat voelen? Welke afspraken kunnen gemaakt worden wat de rolverdeling van de begeleiders betreft? We hebben er zin in.